Afscheid, poetsen en regelen


 In Denemarken is nog niet zoveel veranderd, maar in Nederland zijn we aardig druk geweest. Arno heeft inmiddels zijn laatste werkdag gehad. Raar gevoel, geen 'koffiebusje' meer voor de deur en niet meer naar je werk hoeven. Hij heeft een goed afscheid gehad, met een gezellige lunch en leuke cadeaus. Nu heeft hij dus mooi de tijd om bezig te gaan met opruimen en uitzoeken.

Deze week is de fotograaf geweest. Nou, ik kan je vertellen, daar wordt je aardig druk van... De verkoop stylist was eerst al geweest, dus we wisten al wat we allemaal moesten opruimen. Alles wat persoonlijk is moet zo'n beetje weg. Geen foto's en andere prulletjes meer op de piano. Of ergens anders. Het is behoorlijk kaal in huis. Op een bureau echt alleen computerscherm, toetsenbord en muis. Oké, de printer mag ook nog. We hadden al heel veel opgeruimd, maar de laatste dingen waren voor de dag zelf. Je hebt toch nog wat spullen nodig, nietwaar? Dus zijn we 's morgens aan het opruimen en poetsen geweest. De zon scheen heerlijk. Heel fijn, maar toen moesten de slaapkamerramen aan de achterkant ook nog even gelapt worden natuurlijk.

Arno was thuis toen de fotograaf kwam (ik werd ondertussen in het zonnetje gezet op mijn werk, omdat ik 12,5 jaar in dienst ben). Samen hebben ze de cavia ook nog een keer of tien verplaatst, want die mag natuurlijk niet op de foto. Maar het is allemaal gelukt. 

We hebben de foto's nu ook gezien en de tekst voor op Funda gelezen en goedgekeurd. Ze willen de bezichtigingen plannen in de week dat wij in Denemarken zijn. Net zo handig! Waarschijnlijk komt ons huis na het weekend online. We zijn heel benieuwd hoe dat gaat lopen. Spannend!

Ondertussen hebben we contact gehad met de verkopers van ons nieuwe huis, over het overnemen van de koelkast. Wel fijn, want in eerste instantie zouden ze hem meenemen. Maar nu blijft ie dus staan. We hebben meteen maar even gevraagd of ze hun zitmaaier ook wilden verkopen (zoveel gras kan onze gewone maaier niet aan). En zowaar, ze wilden hun zitmaaier wel aan ons verkopen. Kunnen we mooi aan de slag als het straks wat warmer wordt en het gras weer gaat groeien. 

Vandaag hebben we ook nog even contact gehad met de emigratie-begeleiding, voor weer wat praktische vragen. Dat is wel echt prettig, om iemand te hebben die van heel veel zaken van alles weet. Hoeven we niet helemaal zelf het wiel uit te vinden.

't Is weer een heel verhaal geworden, en ik dacht nog wel dat er niet zoveel te vertellen was.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Wat er vooraf ging...

Afbeelding
 Van Delden naar Denemarken, hoe het allemaal begon... Al jaren komen wij als gezin heel graag in Denemarken, we vinden het er altijd heel prettig. Nou heeft het mij ook altijd erg leuk geleken om buitenaf te wonen. De laatste twee jaar ben ik al, voor de lol, huizen aan het kijken geweest op Deense huizensites. Er blijkt daar heel veel te koop te staan, voor niet zulke belachelijke prijzen als in Nederland. Dan komt buitenaf wonen toch ineens binnen handbereik. Goed, lekker dromen natuurlijk, maar verder eigenlijk niets. Tot we vorig jaar besloten om in de zomervakantie een paar huizen te gaan bezichtigen. Gewoon, om eens te kijken hoe het nou zou zijn in zo'n huis. Is het echt zo leuk en mooi als we denken, of valt het in het echt een beetje tegen? We hebben twee huizen uitgezocht en afspraken gemaakt met de makelaars. Het eerst huis dat we gingen bekijken was nogal gedateerd. Op zich niet zo'n probleem, maar wel jammer was dat de schuren die erbij zaten een heel laag plafond...
Meer lezen

Officiële afspraken!

Afbeelding
Nou, inmiddels zijn we weer een stap verder. We zijn aan het begin van de voorjaarsvakantie naar Denemarken gereden. We hebben namelijk een paar spannende afspraken gepland. Eerst gaan we het huis nog een keer bekijken. Dan vragen we gelijk of we een brievenbus, voorzien van onze namen, mogen neerzetten. Dat is nodig voor officiële post. Daarna naar het kantoor van de makelaar om het koopcontract te ondertekenen. 's Middags gaan we dan naar de immigratiedienst. Alle papieren daarvoor hebben we online al ingevuld. Spannend, want we weten eigenlijk niet wat we daar kunnen verwachten. Pluizen ze alles nog een keer helemaal uit, of staan we na een kwartier weer buiten, hopelijk met de benodigde papieren? We blijven dan nog een nachtje slapen in de Airbnb (van Nederlandse eigenaren, die bijna drie jaar geleden hier al naartoe kwamen). Daarna gaan we met onze papieren naar de gemeente. Hopelijk krijgen we dan meteen ons CPR nummer, dat ligt aan de bevoegdheden van de medewerker die ons h...
Meer lezen

Bijna alles gelukt

Afbeelding
  Je zou het niet verwachten, maar dingen gaan vaak toch net iets anders dan gepland (het lijkt 'ik vertrek ' wel...) We zijn op maandagochtend bij het huis gaan kijken. De makelaar nam alle tijd voor ons. We konden nu mooi alvast wat kamers opmeten en nog eens goed bekijken wat er allemaal moet gebeuren. Er stonden nog behoorlijk wat spullen in het huis (en in de schuur!), maar als het goed is wordt het nog leeg gehaald. Ze hebben ook nog even de tijd natuurlijk. Nu er ook veel al wel weg was, konden we ook goed zien dat we echt nog wel wat te klussen hebben. In ieder geval moeten de muren gesausd worden. De vloerbedekking in de slaapkamers moet er uit, maar dat wisten we al. Misschien willen we ook het zeil dat in de keuken en de kamer ligt eruit halen. Het heeft een mooie tegel-look, maar is toch wel wat beschadigd hier en daar. Maar goed, daar hoort er natuurlijk ook wel bij. We moeten het ook wel een beetje eigen maken.  Na het bezichtigen zijn we naar het kantoor van de ...
Meer lezen